Egodocument Berlijnse Muur. Brief van Teresa, in de westkant van Berlijn, aan Thomas, in de oostkant van Berlijn
Lieve Thomas,
Ik mis je heel erg! Ik heb niet veel brieven geschreven ed laatste tijd maar het papier wordt steeds duurder en het versturen van de brief ook. We hebben nog steeds niks van papa gehoord, die is net zoals jij aan de oostkant van de muur. Wel zei mama dat de iemand zag die zo een hakding (bijtel ofzo?) had die een tijdje bij de muur stond tot die werd weggestuurd. Mama zei dat ze dacht dat mensen een plan aan het maken waren om over of door de muur te komen. Misschien zie je aan de brief dat ik weer naar school ben geweest sinds heel lang. Ik schrijf al wat mooier vind ik zelf. De mensen kwamen in een soort opstand en daardoor werden de scholen goedkoper en nu zit ik dus weer op school. Niet alleen over de scholen gingen mensen protesteren maar over veel meer zoals dat ze naar hun familie willen. Ik wil ook naar jou ookal ben je niet officiele familie, ik vind van wel. Mensen proberen steeds vaker over de muur te klimmen. Ik ben best wel bang. Het word steeds moeilijker om brieven te versturen. Omar vraagt meer geld om de brieven langs de muur te smokkelen. Nou ja, ik vind het allang super dat een bewaker brieven wilt doorgeven. Nou ja, volgens mij doet hij het alleen maar voor het geld maar ik vind het prima. Maar de mensen doen steeds meer rare dingen zoals van flats over de muur springen. De bewakers worden steeds strenger en je mag niet meer vlakbij de muur komen sinds er van die mensen met hakdingen bij de muur stonden. Als je wel in de buurt komt, word je neergeschoten. Je laatste gedicht was supermooi! Omar werd er zelfs ontroerd van! Mama zei dat geluk had met zo een vriend als jij. Ik hoop dat mama gelijk heeft en dat de muur er niet lang meer zal staan. Dan zie ik jou weer. En papa hopelijk ook, Als hij nog leeft.
Kusjes je allerliefste Teresa.
Maak jouw eigen website met JouwWeb